Son en Breugel – Wat een feest is het om de nieuwe voorstelling van de Vestzakkomedie, ‘Repelsteeltje en de blinde prinses’, te kunnen meemaken. Greet Hofmans, in glitterpak, wil voordat de voorstelling begint de cast even voorstellen en begint bij dat groene aardmannetje, dat zijn naam niet wil noemen omdat hij Repelst… etc. heet. De voorstelling ontspoort daarmee meteen op een prettige manier, en wat volgt is een bizarre trip door een onvoorstelbare, grappige en wonderlijke wereld die zo fantasievol is weergegeven dat je van de ene hilarische verbazing in de andere valt. De Vestzakkomedie heeft er zichtbaar net zoveel plezier in als het publiek, en dat werkt aanstekelijk. Je zou de voorstelling eigenlijk vaker moeten zien om alles te kunnen bevatten.
Redactie: Marc van Beek
Sneltreinvaart
Bij een stuk als dit is tempo essentieel; als er geen vaart in zit valt alles dood. Maar laat dat maar aan deze cast van de Vestzakkomedie over; alle doelen worden probleemloos ingekopt. Of het nu gaat om de heerlijk schmierende prins Bernhard, of de totaal de weg kwijt zijnde blinde prinses, er wordt op topniveau gespeeld. Als Juliana prins Bernhard eens flink de waarheid zegt, gebeurt dat op een dusdanig indrukwekkende manier dat het publiek spontaan en terecht een ‘open doekje’ geeft.
Er is een scène bij waarin Bernhard het hele Duitse elftal van de traumatisch verloren WK-wedstrijd van 1974 voorbij laat komen. Dat doet sterk denken aan de sketch van Toon Hermans waarbij hij als voorzitter van ‘Ons genoegen’ meerdere keren alle namen van alle leden noemt, onder wie mevrouw Loof… hutjes. Bernhard draait er zijn hand niet voor om om dit in deze voorstelling ook tot een van de hoogtepunten te maken.
Conceptie in Heaven
De dochter van de varkenshoeder, Sterre (mooie rol), krijgt een relatie met de prins en laat zich meevoeren in zijn vliegtuig. Wat daarna volgt is een soort erotische vliegkunst op hoog niveau. De manier waarop dit weergegeven wordt laat veel aan de verbeelding over, maar is tegelijkertijd volkomen duidelijk. Knap hoe daarbij de vormgeving dan naadloos aansluit bij het verhaal. Je komt echt ogen en oren tekort.
Swingende muziek
De muziek stuwt de voorstelling verder op. Wat heerlijk om al die iconische nummers uit de jaren zestig en zeventig op volle sterkte terug te horen. En op een wonderlijke manier passen ze perfect bij dit verhaal, alsof ze ervoor geschreven zijn. Als er dan ook nog een Penny de Jager-achtige danseres ten tonele verschijnt, is dit voor de oudere jongeren onder ons een feest van herkenning. Gaandeweg de voorstelling voelt het publiek zich ook steeds vrijer om mee te zingen met een aantal nummers, waardoor de wisselwerking tussen spelers en publiek optimaal is.
Jubileumvoorstelling
De Vestzakkomedie had geen betere keuze kunnen maken voor haar jubileumvoorstelling en bewijst dat zij na 35 jaar nog steeds het publiek weet mee te nemen in een spetterend verhaal, waarbij je als het pauze is denkt ‘nu al?’. Van harte aanbevolen dus, en nog te zien op 15, 17 en 18 november in het Vestzaktheater.
Bron: Mooisonenbreugel.nl